Two down, three to go

Als onze verhalen nog foto's missen, worden deze later toegevoegd. Foto's syncen van de camera's met de iPad duurt even, dus zag je eerst geen foto's, kijk bij de volgende update even terug of ze er nu wel zijn.

We waren gebleven bij onze check-in in huisje Drongo. Wie dit beest kent, mag het zeggen. We waren erg op tijd dus konden lekker aan het blog schrijven terwijl we wachtten op de overige deelnemers aan de game drive. Dit bleek een complete KLM crew te zijn inclusief vriendinnen. Toch een klein voordeel bij zo'n baan. Vlucht is niet vol dus extra persoon mag mee en een tussenstop van 72 uur. Wat doe je dan? Juist, je gaat naar Kololo.

Er waren twee auto's en wij reden mee met Nathan. Hij claimde de "fun-car" te zijn en volgens ons heeft hij niet gelogen. Een erg enthousiaste gids met humor. Hij vertelde dat de leeuwen sinds gisteravond zoek zijn, maar we gingen een goede poging doen om ze te vinden.

De game drive was in naast gelegen park Welgevonden. Het duurde niet lang of we zagen de eerste beesten al, zebra's en koedoes inclusief kleintjes. De zebra's graasden rustig om de auto en leken zich niet veel van ons aan te trekken. De koedoes waren een stuk schichtiger.

Op zoek naar groter wild kwamen we langs een rood harte beest. Hij heeft zijn naam vanwege zijn hartvormige horens. Erg toepasselijk voor onze huwelijksreis en we zouden hem nog vaker tegenkomen.

Een stukje verder zagen we een groot grijs gevaarte tussen het struikgewas, onze eerste wilde olifant. Het was een jonge mannetjes bul die normaal samen met zijn maatje rondliep. We troffen hem nu alleen. Na een tijdje observeren van dit prachtige beest kwam hij in beweging. De gids wist goed te voorspellen welke kant hij op ging en positioneerde de auto zodat de bul vlakbij kwam.

Een beetje erg dichtbij zelfs. Hij liep rustig langs, maar vond ons toch wel erg interessant. Wij zaten achterin precies waar de olifant passeerde. Op anderhalve meter gaf de gids een gil en deinsde de bul even terug. Nieuwsgierig als hij was naderde hij nog een keer. Een ferme tik op de motorkap schrok hem nu wel goed af. Op zijn gemakje passeerde hij, nu zonder poging ons nog eens te naderen.

Een hele gave en een beetje spannende ontmoeting. Als hij zijn slurf gestrekt had, had hij ons aan kunnen raken. Gelukkig maar dat Anneke geen rood meer droeg. Dit zorgde wel voor unieke plaatjes. Ik denk dat dit moeilijk te evenaren wordt in de komende safari's.

De rest van de rit was minder spectaculair, maar zeker zo mooi. We hebben veel neushoorns in de verte gezien en zijn overspoeld met zebra's en wildebeesten. Bij een korte picknick op een berg konden we van een mooi uitzicht genieten. Er was bier en snacks, dus ik vermaakte me wel. 

Vervolgens de berg weer af met een ondergaande zon. We hopen dat we dat op foto's een beetje hebben kunnen vastleggen. In het donker reden we weer terug naar Kololo. Nog speurend naar nijlpaarden, maar deze helaas niet gezien. 

Nathan zette ons af bij het restaurant, maar we zien hem morgenochtend om vijf uur weer voor de ochtend drive. We hebben vervolgens heerlijk gegeten. Lekkere butternut soep vervolgens beef filet gevolgd door een appeltaart. 

Teruggekomen in ons huisje was de klamboe al neergelaten en stond er een fles bubbels klaar. Tessa bedankt! Gezien het vroege tijdstip waarop we zijn opgestaan en de nodige drank tijdens het diner bewaren we deze voor morgen. 

Muggenstand: Anneke 6 - Robert 1