Pungwe, elektriciteit nee

Na onze lange rit kwamen we aan bij de poorten van het reservaat. Vanaf de poort duurde het wel nog een uur voordat we daadwerkelijk bij het kamp waren. Onderweg kwamen we al oog in oog te staan met een olifant. Een goed begin van een nieuwe reeks safari.

Pungwe is een bush camp zonder elektriciteit, dus ook geen wifi, waardoor onze updates wat in frequentie daalden. Er zijn zonnepanelen zodat de camera batterijen en zaklampen kunnen worden opgeladen en er energie kan worden opgewekt voor de centrale koelkast. Laden kan zolang de zon schijnt daarna niet meer. De koelkast wordt via batterijen ’s nachts van stroom voorzien. Verder is er geen stroom. Echt kamperen dus.

Onze enorme tent bevat echter een complete badkamer met douche en bad. Warm water is er wel, alleen wanneer het vuur brand. We hadden helaas net de game drive gemist, ondanks dat ze nog op ons hadden gewacht. Onze lagere snelheid door de slechte weg en de GPS hadden ons te veel vertraagd. Bij terugkomst hoorden we dat we een luipaard hadden gemist. Dat is nu al de tweede keer dat we een game drive missen en daarmee een luipaard.

Het kamp bestaat uit 4 tenten, maximaal dus 8 gasten. De 1e avond waren er 2 andere koppels: getrouwd stel uit Duitsland (man genaamd Robert) en 2 travel agents uit Denemarken (Jutland). Het diner werd geserveerd onder de sterrenhemel bij olielamp door chef Robert. 3x Robert in klein gezelschap. We kregen hier ook een fles champagne aangeboden door het resort. We hebben gedeeld met de andere gasten, gelijk vrienden gemaakt voor het leven. Elke fles lijkt beter te smaken. Na het eten werden we onder begeleiding terug gebracht naar onze tent. We mogen niet zelfstandig in het donker, vanwege eventueel bezoek van leeuw, olifant, luipaard, etc. Er staat namelijk geen hek om het kamp waardoor alle beesten vrij baan hebben. 

Dat we midden in natuur zitten merken we wel: tijdens het douchen had ik (Anneke) ineens een gluurder van buiten: aapje. Deze aap was eerder bij de Duitse kamer ingebroken om snoepjes te eten. De koekjes liet hij staan. Tijdens het avondeten kwam de kok op een avond rennende naar ons toe: kijk, kijk, een leeuw. De ranger zei: nee, het zijn maar hyena's. Uiteindelijk niks gezien, alleen geluiden. ’s Nachts hoorden we de beesten om onze tent scharrelen en de leeuwen brullen, dat was best een spannende ervaring.

Het leven in het kamp gaat volgens een vast ritme. Om half zes wordt iedereen gewekt. Om zes uur staat er al iets kleins te eten klaar en natuurlijk koffie. Wel zelf het water even van het kampvuur halen. Vervolgens rond half zeven de eerste game walk. In ons geval werd dit echter steeds een game drive. Gelopen wordt er alleen met helder weer en als er goed zicht is. Als het gevaarlijk wordt geacht, wordt er niet gelopen. In de ochtend game drive is er na twee uur rijden een korte pauze voor thee en koffie.

Na de game drive van ruim drie uur staat de lekkere brunch al klaar. Na lekker gegeten te hebben, is het eigenlijk siësta tijd. Tot aan de high tea, even na drie, is er niks gepland en is het de 1e dag gruwelijk heet. De volle dag hebben we gezellig met z’n allen in de gemeenschappelijke overkapping doorgebracht met de nodige drankjes. De tweede dag (stuk koeler gelukkig) hebben we in de siesta lekker gerust in onze eigen tent. Bij de high tea weet de kok heerlijke soorten cake, hartige oliebollen (gehalveerd met gehakt en ui) en bush pizza tevoorschijn te toveren. Zo versterkt, is het tijd voor de volgende game drive. Deze heeft een korte break voor een sundowner. Hierna gaan we in het donker verder om met spotlicht verder te zoeken.

Filmpjes: Luipaard en Hyena

In het donker keren we in het kamp terug om van Roberts kookkunst te genieten. We kregen heerlijke soepen, een lekkere curry en een braai op het kampvuur. Impala worst smaakte Robert wel beter dan mij. Hierna gingen we toch vrij vroeg naar bed, omdat we ook vroeg weer op moesten.

We hebben op de game drives van alles meegemaakt. Verzengende hitte, koude wind, donker en regen. Een uur zonder wild met alleen een groepje impala’s en aan de start meteen een grote kudde waterbuffels net buiten de poorten van het kamp. We hebben binnen meters van een leeuw gestaan en drie welpjes van een afstand zien spelen onder toekijkend oog van een waakzame leeuwin. We hebben een nijlpaard ondersteboven zien zwemmen (voetjes in de lucht) en de charge van een olifanten bul in must overleefd. 

Een van de mooiste anekdotes is toch wel op de laatste game drive. We volgden het spoor van een leeuw die door een hyena werd gevolgd. De spotter kijkt even om en roept meteen luipaard! We hadden er al niet meer op gerekend, maar in de verte zat hij inderdaad in een boom. Hoe de spotter deze heeft gezien is ons een raadsel, zelfs met verrekijker was het lastig. Hij zat in de boom met zijn maaltijd, een impala. Zodra we naderden, vluchtte hij de boom uit en was hij weg. Toen ging opeens een hyena er met de impala van door. Die hadden we niet gezien, we waren allemaal te druk met het luipaard. Wij gingen in de achtervolging, want die was goed te volgen. We hebben tijdens het eten de botten horen kraken. Na dit onverwachte succesje hadden we dus de big five allemaal toch nog gezien. 

Niet veel later hadden de gidsen weer luipaard sporen gezien. Dat hadden we eerder gehoord, maar toch op pad. Tijdens het rijden riepen we eigenlijk allemaal tegelijk hard stop. De gidsen hadden nog niet gereageerd, maar naast de auto liep een luipaard. Hij leek uit het niets te komen, maar bleef rustig. Vijf meter naast de auto ging hij liggen en konden we rustig mooie foto’s maken. Eerst hadden we twee keer een luipaard gemist en nu twee achter elkaar gezien.

Een perfect einde voor onze tijd in Pungwe.